خواجه شمس الدین محمد ابن محمد حافظ شیرازی از بزرگترین شاعران نغز گوی ادبیات فارسی است که در اوایل قرن هشتم هجری قمری حدود سال727 ه0ق در شیراز دیده به جعان گشود0پدرش بهاءالدین بازرگان و مادرش اهل کازرون بود0 پس از مرگ پدر شمس الدین کوچک نزد مادرش ماند و در نوجوانی به شغل نانوایی پرداخت0 در همین دوران به کسب علم و دانش علاقه مند شدو به درس و مدرسه پرداخت0 بعد از تحصیل علوم زندگی او تغییر کرد و در جرگه طالبان عام در امد و به تحقیق و مطالعه کتاب های بزرگان آن دوره پرداخت0

وی در غزلیاتش به مرگ یکی از فرزندانش اشاره کرده است

دلا دیدی که از آن فرزانه فرزند

چه دید اندر خم این طاق رنگین

به جای لوح سیمین در کنارش

فلک بر سر نهادش لوح سیمین