بیا تا برآریم دستی ز دل                                                                                         که نتوان برآورد فردا ز گل

کریما به رزق تو پرورده ایم                                                                                       به انعام و لطف تو خو کرده ایم

به لطفم بخوان و مران از درم                                                                                    ندارد به جز آستانت سرم

چراغ یقینم فرا راه دار                                                                                             ز بد کردنم دست کوتاه دار       

خدایا به ذلت مران از درم                                                                                        که صورت نبندد دری دیگرم